Η τριχόπτωση είναι ένα πολύ συχνό πρόβλημα που ταλαιπωρεί τόσο τους άνδρες όσο και τις γυναίκες. Αν και δεν δημιουργεί πρόβλημα υγείας ωστόσο οι συνέπειες του είναι έντονες όσον αφορά την ψυχολογία των ατόμων που την αντιμετωπίζουν.
Η τριχόπτωση ανάλογα με τον αριθμό των τριχών που χάνονται καθημερινά διακρίνεται σε φυσιολογική και παθολογική. Φυσιολογική θεωρείται όταν χάνονται έως 100 τρίχες ημερησίως οι οποίες αντικαθίστανται από νέες. Παθολογική θεωρείται όταν χάνονται περισσότερες από 100 τρίχες ημερησίως, οι οποίες δεν αντικαθίστανται και σταδιακά δημιουργείται αραίωση του τριχωτού της κεφαλής με έντονο αρνητικό αντίκτυπο στη αυτοεκτίμηση, την ψυχολογική διάθεση και την κοινωνικότητα.
Τριχόπτωση : ποια είναι τα αίτια;
Η τριχόπτωση είναι ένα πρόβλημα πολυπαραγοντικό. Συνήθως οφείλεται στο έντονο άγχος, στις ορμονικές διαταραχές, στην κληρονομικότητα, στη μακροχρόνια λήψη ορισμένων φαρμάκων, σε διάφορους περιβαλλοντικούς παράγοντες, σε λοιμώδη αίτια και στη φυσική φθορά του οργανισμού.
Τριχόπτωση : ποια είδη υπάρχουν;
Τα κυριότερα είδη τριχόπτωσης είναι τα ακόλουθα :
- Ανδρογενετική αλωπεκία: Πρόκειται για τον πιο κοινό τύπο τριχόπτωσης. Εμφανίζεται κυρίως εξαιτίας γενετικής προδιάθεσης, ανδρογόνων και βιολογικών παραγόντων. Επηρεάζει κατά κύριο λόγο άνδρες από την ηλικία των 20 ετών και σε μικρότερο ποσοστό γυναίκες από την ηλικία των 40 ετών. Η ανδρογενετική αλωπεκία ή κοινώς φαλάκρα δημιουργεί εκτεταμένες αραιώσεις στο πάνω μέρος του κεφαλιού χωρίς να επηρεάζει καθόλου το πλαϊνό και το πίσω μέρος. Με την πάροδο του χρόνου οι θύλακες της τρίχας εξασθενούν με αποτέλεσμα η παραγωγή αλλά και η ποιότητα των τριχών να μειώνεται. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία επηρεάζει το 50% των ανδρών έως την ηλικία των 50 ετών και το 25% των γυναικών από την ηλικία των 40 ετών και έπειτα.
- Διάχυτη αλωπεκία: Η διάχυτη αλωπεκία (τριχόπτωση) είναι ο δεύτερος πιο συχνά εμφανιζόμενος τύπος. Εκδηλώνεται με λέπτυνση και αραίωση των μαλλιών κυρίως στην κορυφή του κεφαλιού και ελάχιστα στα πλαϊνά και στο πίσω μέρος. Ο τύπος αυτός είναι συνήθως αποτέλεσμα έντονου σοκ το οποίο προέρχεται από : τοκετό, ανεπάρκεια βιταμινών Β6 β12 και D, ανεπάρκεια μαγνησίου και σιδήρου, αγωγή με αντικαταθλιπτικά, χημειοθεραπεία, διαταραχές του θυρεοειδούς αδένα, αυστηρές δίαιτες κτλ.
- Γυροειδής αλωπεκία: Πρόκειται για ένα αυτοάνοσο νόσημα κατά το οποίο ο ίδιος ο οργανισμός στρέφεται εναντίον του θύλακα της τρίχας. Αναλόγως της σοβαρότητας μπορεί να εκδηλωθεί με μικρή ή μεγαλύτερη αραίωση σε όλο το τριχωτό της κεφαλής. Ορισμένοι ασθενείς ενδέχεται να χάσουν μόνο κάποιες διάσπαρτες τούφες ενώ κάποιοι άλλοι μπορεί να χάσουν το σύνολο των μαλλιών τους. Η γυροειδής αλωπεκία είναι πιθανό να επηρεάσει την τριχοφυϊα ολόκληρου του σώματος συμπεριλαμβανομένων των φρυδιών και των βλεφαρίδων.
- Ουλώτική αλωπεκία: Πρόκειται για εξαιρετικά σπάνια διαταραχή, η οποία προκαλεί μόνιμη τριχόπτωση συνοδευόμενη από ουλές. Στην ουλώδτική αλωπεκία ο θύλακας της τρίχας καταστρέφεται ως αποτέλεσμα διάφορων φλεγμονωδών παθήσεων του δέρματος όπως θυλακίτιδα, δερματοφυτίες ,δερματικός λύκος κτλ.
- Ακούσια αλωπεκία: Πρόκειται για ένα φυσιολογικό φαινόμενο το οποίο οφείλεται στη φυσική φθορά του οργανισμού. Με την πάροδο του χρόνου τα μαλλιά σταδιακά αραιώνουν λόγω της γήρανσης των θυλάκων της τρίχας, αποδυναμώνονται και πέφτουν.
Πως γίνεται η διάγνωση;
Για να μπορέσει να αντιμετωπιστεί η τριχόπτωση θα πρέπει να αναζητηθεί η αιτία που την προκαλεί. Η εξέταση θα πρέπει να γίνεται πάντα από εξειδικευμένο δερματολόγο, ο οποίος θα καταγράψει λεπτομερώς το ιστορικό και θα πραγματοποιήσει την κλινική εξέταση. Αναλόγως την περίπτωση ο γιατρός ενδέχεται να ζητήσει να γίνουν :
- αιματολογικές εξετάσεις για να ελέγξει τα επίπεδα του σιδήρου φεριτίνης κλπ
- ορομονολογικό έλεγχο για να διαπιστώσει εάν είναι διαταραγμένα τα επίπεδα των ορμονών του αίματος
- βιοψία για να διαπιστωθεί η εάν η τριχόπτωση είναι αποτέσμα πάθησης αυτοάνοσης ή όχι
- καλλιέργεια για να διαπιστωθεί εάν η τριχόπτωση οφείλεται σε λοιμώδη αίτια
Ποιες θεραπείες υπάρχουν;
Ανάλογα με τον τύπο και το αίτιο που προκαλεί την τριχόπτωση διαμορφώνεται ένα εξατομικευμένο πλαίσιο θεραπείας όπου συνήθως περιλαμβάνει ένα συνδυασμό θεραπευτικών μεθόδων. Οι κυριότερες θεραπείες είναι οι ακόλουθες :
- Συμπληρώματα διατροφής, τα οποία περιέχουν ιχνοστοιχεία, βιταμίνες, αμινοξέα και μέταλλα προκειμένου να βελτιωθεί η ανάπτυξη και η ποιότητα της τρίχας
- Φαρμακευτική αγωγή προκειμένου να σταματήσει η τριχόπτωση και να αυξηθεί η τριχοφυϊα είτε με τοπικά σκευάσματα όπως η μινοξιδίλης είτε με φαρκακευτικά δισκια όπως η φιναστερίδη τα κορτικοστεροειδή, αντιαδρογόνα κτλ.
- Αυτόλογη μεσοθεραπεία (PRP): Η συγκεκριμένη θεραπεία είναι δυνατό να εφαρμοστεί τόσο θεραπευτικά όσο και προληπτικά. Πρόκειται για απλή και ανώδυνη διαδικασία, η οποία δεν έχει καμία απολύτως παρενέργεια. Η διαδικασία έχει ως εξής ο γιατρός λαμβάνει μικρή ποσότητα αίματος και στη συνέχεια μέσω της διαδικασίας της φυγοκέντρησης διαχωρίζεται το πλάσμα από τα άλλα συστατικά του αίματος. Στη συνέχεια χρησιμοποιεί το πλάσμα και μεσω των αυξητικών παράγοντων ( πρωτεϊνες) που βρίσκονται στα αιμοπετάλια ενισχύουν τους ιστούς όταν έχουν υποστεί βλάβη. Όταν εφαρμόζεται σε άτομα με τριχόπτωση ενεργοποιεί τον πολλαπλασιασμό των κυττάρων του τριχωτού της κεφαλής και δημιουργεί νέα τριχοθυλάκια. Τα αποτελέσματα είναι θεαματικά. Η τρίχα ενδυναμώνεται και αυξάνεται τόσο σε διάμετρο όσο και σε μήκος. Οι συνεδρίες αρχικά πραγματοποιούνται κάθε 4 με 6 εβδομάδες και στη συνέχεια 1 φορά το χρόνο για τη συντήρηση του αποτελέσματος.